بسم الله الرحمن الرحیم

از حضرت وصی (علی امیرالمومنین) علیه السلام روایت شده است:

« قرآن در فاتحة الکتاب است، و اسرار فاتحة در بسم الله الرحمن الرحیم است، و اسرار بسم لله الرحمن الرحیم در باء آن است، و اسرار باء در نقطه تحت باء است و من نقطه تحت باء هستم » .

تکمله در شرح صد کلمه (علامه حسن زاده آملی) ص 27

بسم الله الرحمن الرحیم

از آن جمله آنچه درباره ورود ام الخیر دختر حریش بن سراقه بارقی بر معاویه، ذکر کرده که در شرح ماجرای صفین در وصف علی بن ابیطالب (علیه السلام) گفته است:

بیائید خدا شما را رحمت کند، به سوی امام عادل و وصی پرهیزکار و صدیق اکبر، بدانید که دشمنی معاویه با علی (علیه السلام) از جنگ بدر است و کینه جاهلیت می باشد، معاویه بدین وسیله می خواهد انتقام خونهای بنی عبد شمس را بگیرد. (القعد الفرید ج2 ، ص117)

طرائف، ص 78 و 79

بسم الله الرحمن الرحیم 

در تفسیر علی بن ابراهیم از امام صادق علیه السلام درباره تفسیر « الصراط المستقیم» نقل شده است که آن حضرت فرمود: 

مراد ، امیرمؤمنان (علی علیه السلام) و شناخت او است ، و دلیل آن هم این فرموده خداوند است:   « و انهُ فی امّ الکتاب لدینا لعلیّ حکیم » (سوره زخرف ایه 4) ؛  او امیرمؤمنان است در « ام الکتاب »(یکی از نامهای سوره فاتحه) ، در این فرموده خدا:  « اهدنا الصراط المستقیم »  (تفسیر قمی ، ج 1، ص57) .  

پرتوی از فضایل امیرالمومنین علیه السلام در قرآن ، ص 33

بسم الله الرحمن الرحیم 

اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِیمَ  « ما را به راه راست هدایت فرما » 

حاکم حسکانی از عالمان مشهور اهل سنت در تأویل این آیه ، به نقل از ابن عباس آورده است که رسول خدا صل الله علیه و اله به علی بن ابیطالب علیه السلام فرمودند: 

تویی راه آشکار ، و تویی راه راست ، و تویی پیشوای مؤمنان . (شواهد التنزیل، ج1،ص76، ح88) 

هم چنین حسکانی به نقل از سلام بن مستنیر جعفی آورده است که گفت: 

بر امام باقر علیه السلام وارد شدم و عرض کردم: جانم به فدایت با این که خوشایندم نیست برایت زحمت فراهم کنم ، اما اگر رخصت فرمایی ، پرسشی کنم.  

فرمود: از هرچه می خواهی ، بپرس  

گفتم: از قرآن بپرسم؟ 

فرمود: آری.    

گفتم: فرموده خداوند درر کتابش : اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِیمَ   چه مفهومی دارد؟  فرمود: 

راه علی بین ابیالب.  

گفتم: راه علی بن ابیطالب؟!  

فرمود: (آری) راه علی بن ابیطالب. 

پرتوی از فضایل امیرالمومنین علیه السلام ، ص 31-32

بسم الله الرحمن الرحیم

احمد بن حنبل (بزرگ اهل سنت) در مسندش به سند خود از «اسماء بنت عمیس» روایت کرده که گفت:

شنیدم رسول خدا می فرمود: « اللهم انی اقول کما قال اخی موسی اللهم اجعل بی وزیرا من اهلی علیا اخی اشدد به ...

بار خدایا من می گویم آنچه را که برادم موسی گفت: خدایا از اهل بیتم یکی را وزیر و معاون من قرار ده ، برادرم علی را وزیر من گردان و به او پشت مرا محکم کن و او را در امر رسالت با من شریک ساز.

طرائف،ص74، نقل از احمدبن حنبل، فضائل الصحابه، بنا به نقل احقاق الحق، ج4، ص56

بسم الله الرحمن الرحیم 

در تاریخ زندگانی رسول اکرم صل الله علیه و اله یک روز مهمی بوده و آن 18 ذیحجة الحرام سال دهم هجرت است که پیغمبر از سفر مکه ( حجة الودع ) برگشته و در صحرای بزرگی بنام غدیر خُم که منزلگاه نبوده هفتاد هزار جمعیت حاج یا بعقیده بعض از اکابر علماء عامه مانند امام ثعلبی در تفسیر و سبط ابن جوزی  در تذکره و دیگران یکصد و بیست هزار جمعیت را در آن صحرا سه روز نگاهداشته وقت ظهری بعد از نماز منبر رفته خطبه ای خوانده عهد و پیمانی با مردم بسته و امت را امر ببیعت با علی بن ابیطالب علیه السلام نموده و آن سه روز از روزهای مهم تاریخی زندگانی رسول الله بوده است.  

شبهای پیشاور ، ص 19

 بسم الله الرحمن الرحیم 

زید بن ثابت گفت : رسول خدا صل الله علیه و اله فرمود: 

هر کس علی را در زمان حیات آن حضرت و بعد از وفاتش دوست بدارد، خداوند عزوجلْ ، تا زمانی که خورشید طلوع و غروب می کند ، برای او ایمنی (از عذاب) و (ثبات) ایمان می نویسد و هر کس در زمان حیات علی علیه السلام و یا بعد از وفاتش نسبت به آن حضرت بغض و کینه ورزد، به مرگ جاهلیت خواهد مرد و همه کردار و رفتارش ، حسابرسی میشود.  

فضائل الشیعه ، تألیف شیخ صدوق ، ص 27 ، حدیث پنجم

بسم الله الرحمن الرحیم 

بقول امام شافعی ( محمد بن ادریس )(امام شافعی از علمای اهل تسن) که گوید تعجب است از حالات علی بن ابیطالب علیه السلام که دشمنان آنحضرت از روی بغض و کینه فضایل او را پنهان میدارند ، دوستان او از راه تقیه و ترس از اعادی حقایق را اظهار نمیدارند مع ذلک تمام کتابها از دوست و دشمن پر است از فضائل و مناقب آنحضرت پس معلوم میشود حق و حقیقت هیچگاه زیر پرده نمی ماند مانند آفتاب که اگر چند روزی زیر پرده ضخیم ابر بماند عاقبت ظاهر خواهد گشت.  

شبهای پیشاور ، ص 20

بسم الله الرحمن الرحیم 

خوارزمی در مناقب از رسول خدا صل الله علیه واله روایت کرده که آن حضرت ، درباره فضایل بی شمار حضرت وصی ، امام ، امیرالمومنین علیه السلام فرمود :   

« اگر جنگل ها همه ، قلم و دریاها همه ، مرکب و جنیان شمارشگر و انسان ها نگارشگر شوند ، نمی توانند فضایل علی بن ابیطالب را برشمرند.» 

در صفحات تاریخ بشر ، کم تر شخصیتی را همانند علی علیه السلام صاحب این همه فضیلت و عظمت می توان یافت که دوست و دشمن ، دست به دست هم دهند تا فضایل و صفات برجسته او را پنهان و کتمان کنند و با وجود این ، نقل مکارم و ذکر مناقب او ، عالم را پر کند .   

دشمن ، کینه او را به دل گرفته و از سر بدخواهی ، در کتمان مقامات و مراتب بلند او کوشیده است.  دوست او نیز ، که از صمیم دل به او مهر می ورزید ، از ترس آزار و اعدام ، چاره ای نداشت جز آنکه لب فرو بندد و دوستی با او را بروز ندهد و سخنی درباره وی بر زبان نیاورد.  

پرتوی از فضایل امیرامومنین علیه السلام در قرآن

بسم الله الرحمن الرحیم

 وَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّکَاةَ وَارْکَعُوا مَعَ الرَّاکِعِینَ(البقرة/43)
و نماز را بپا دارید، و زکات را بپردازید، و همراه رکوع کنندگان رکوع کنید (و نماز را با جماعت بگزارید)!

حسکانی به نقل از ابن عباس آورده است:

« وَارْکَعُوا مَعَ الرَّاکِعِینَ »

درباره رسول خدا صل الله علیه و آله و علی بن ابی طالب علیه السلام نازل شده است که هر دو نخستین کسانی بودند که نماز گزاردند و رکوع به جای آوردند.

پرتوی از فضایل امیرالمؤمنین علیه السلام، ص41 به نقل از شواهد التنزیل، ج1، ص 111 ح 124